• Partidaren aurreko gogoetetan, sukaldeko lanean irudikatu nuen bart gaueko partida, eta sukaldari abila eta fina lanean izango zela berriz. Emaitzak ez zituen ase Vila-real eta Osasuna, baina Raul Garciaren golak ondo baino hobeto ase gintuen futbolzaleak. Artista.
• Puntua beti da batzea. Bat gehiago. Lehengoei gehitzea. Baina hau ere onartu egin behar da: hiru puntu ematen dituztenez irabazteagatik, batetik hirura tarte handi samarra dago. Bi gutxitxo ez ote diren. Osasunaren ametsa, Europa izenekoa, hor dago, puntu bat gertuago, baina ez nahi bezain gertu.
• Aurkarien zelaian, denboraldi honetan, Osasuna izan da berdinketa gehien egin duen taldea. Bart gauekoa bederatzigarren berdinketa izan du. Bederatzi puntu.
• Polita izan da partida. Bi area handien inguruan askotan egon da baloia. Baita saretik gertu ere. Vila-realek aukera gehiago izan ditu, baina asmatu egin behar da sartzen. Behin bakarrik asmatu du, eta askotan huts egin. Osasunak ere behin asmatu du, eta gutxiagotan egin kale.
• Zelai-erdiko erdiko jokalarientzat partida zaila izan da. Zenbat kilometro egin ote dituzte bart gauean lau euskarriek (Brunok eta Sennak, eta Puñalek eta Nekunamek)? Hori bai, gutxiago egin zitzaketen, erdiko atzelariei hainbeste lagundu izan ez balie. Vila-realen golean, Nekunam eta Puñal erdiko atzelarien pare daude. Osasunaren golean, Bruno dago lan bera egiten, eta Senna urrunegi, gorantz gehiegi joanda.
• Aurkariaren zelaian jokatzeko partida izan da bientzat. Hortxe eroso Vila-real eta Osasuna. Norbere zelaian defendatzen, baldarrago egon dira. Baina ezin da partida osoan aurkariaren zelaian ibili, eta norbere zelai pusketan aurkariari eusten komeriak izan dituzte bi taldeek.
• Raul Garcia artista bada, zer esan Borja Valerori buruz? Hori da hori abilezia baloia bakarrik hartzeko, aurkaririk ez dagoen lekuetan beti. Erakusteko modukoa.

 
http://www.youtube.com/watch?v=X65gpDGTQDU