Camp Noun ere, Mendizorrotzan bezala: lehiakor, lotsagabe eta nortasunarekin. Horra Alaves, Bartzelona ahaltsuaren aurkako kanporaketan. Biak galdu ditu, logikak hala agintzen zuelako, eta adio esan dio Kopari, baina emaitzaz haratagoko ondorioak ateratzen hasita, taldeak erakutsi du baduela zerbait. Onetik, jakina.

Hasteko, nortasuna. Ez da ezkutatzen den taldea. Egiten dutena, konfiantza osoarekin egiten dute jokalariek. Presentzia dauka taldeak. Eta hori Lehen Mailako eta lehen mailako punta-puntako taldearen aurka. Nortasuna izan du baliabide taktikoak zelaian jartzeko; esaterako, hau: erasoan baloia galdu berritan, presioa egin du, berriz baloia azkar berreskuratzeko.

Baloiaren jabe egin denean ere, behetik jokatzen saiatu da, edonola eta edonora bota gabe. Nortasunaren gainean eraikitako beste aukera bat izan da hori. Presentzia, berriz ere.

Defentsako lanean, talde itxura eman du. Denak denei laguntzeko prest.

Zer nahi zuen ederki erakutsi du Alavesek gaur ere, eta zerbait nahi izateko, ezinbestekoa da norbait izatea. Norbait eta zerbait horiek uztarri berean jarraitzen badute (eta ez dute zertan aldendu bata bestearen albotik), erne talde honekin denboraldi honetan. Itxura ona dauka.

Emaitza? 3-1. Itxuran eta azaldu duen horretan, ordea, garaile, irabazle izan da Alaves.